turkusorg.pl

Zaufanie w miejscu pracy a turkusowa organizacja

Turkusowa Ola

Każdy z pracowników marzy o tym, by spędzając czas w pracy spełniać swoje zawodowe ambicje współpracując z wykwalifikowanymi specjalistami oraz osobami, które wykonują obowiązki z pasją i zaangażowaniem, dążąc do wspólnego celu. Robiąc to, co potrafi i to, co lubi realizuje się i chodzi do pracy z przyjemnością. Aby jednak tak się stało, niezbędne jest wykształcenie kompetencji miękkich, takich jak wzajemne zaufanie.

Zaufanie w miejscu pracy a turkusowa organizacja

Co to jest zaufanie?

Czym tak naprawdę jest zaufanie? Jest podstawą więzi międzyludzkich, zapewniającą człowiekowi wewnętrzny spokój oraz przekonanie, że relacja ma sens. Wg słownikowej/encyklopedycznej definicji jest to wiedza lub wiara, że działania drugiej osoby okażą się zgodne z naszym życzeniem.

W przypadku relacji międzyludzkich zaufanie dotyczy najczęściej uczciwości drugiej strony wobec nas, co niekoniecznie oznacza uczciwość wobec innych, np. w grupie przestępczej. Zaufanie może, ale nie musi być odwzajemnione; jest jedną z podstawowych więzi międzyludzkich, zarówno w rodzinie jak i grupach społecznych i bywa szczególnie cenne w sytuacjach kryzysowych. Zaufaniem obdarowuje się osobę, której się wierzy.

Jak zbudować zaufanie w miejscu pracy?

Zaufanie jest także niezbędne w miejscu pracy, by zapewnić dobrą atmosferę i bezpieczeństwo pracownikom. Dzięki temu, że zbudujemy zaufanie w miejscu pracy, pojawi się również szacunek, a współpraca stanie się przyjemniejsza. Lepsze samopoczucie w pracy to większe zaangażowanie.  Tym samym dla własnego komfortu, ale także dla lepszej współpracy warto postarać się o zdobycie zaufania.

Zaufanie w miejscu pracy – statystyki

Statystycznie poziom zaufania w pracy jest niski. Według danych firmy doradczej EY co drugi pracownik nie ufa nawet swojemu koledze z biura, a co dopiero szefowi. Mniej niż połowa pełnoetatowych pracowników ma zaufanie do swojego pracodawcy, przełożonego i kolegów – tak wynika z raportu „Globalne pokolenia 3.0. Badanie zaufania w miejscu pracy”. Przedsiębiorstwo przebadało około 10 tysięcy pełnoetatowych pracowników w wieku 19-68 lat zatrudnionych w firmach różnej wielkości w ośmiu krajach świata. Wyniki przeanalizowano na bazie deklaracji trzech pokoleń: powojennego wyżu demograficznego „baby boomers” (51-68 lat), pokolenia X (35-50 lat) oraz millenialsów, czyli pokolenia Y (19-34 lat).

Okazuje się, że mniej niż połowa etatowych pracowników ufa swojemu pracodawcy. Najwyższe zaufanie do pracodawców odnotowano w Indiach, Meksyku i Brazylii. Najniższe – w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Japonii. Pokolenie „baby boomers” deklaruje największy poziom zaufania do pracodawcy (51 proc.), przełożonego (52 proc.) i zespołu (53 proc.). Z kolei najniższy poziom zaufania reprezentuje generacja X (41 proc.). Dodatkowo przebadano pokolenie Z (16-18 lat).

Przyczyny braku zaufania

Głównym powodem braku zaufania do pracodawcy jest, zdaniem uczestników wspomnianej ankiety, niesprawiedliwe wynagrodzenie. Prawie połowa badanych podkreśla nierówne traktowanie, zarówno jeśli chodzi o wynagrodzenie, jak i awans. Dla 46 procent problemem jest brak przywództwa. Przełożonym się nie ufa, ponieważ nie są otwarci i szczerzy w komunikacji, nie doceniają wykonywanej pracy oraz zbyt rzadko komunikują się z podwładnymi. Natomiast w przypadku współpracowników głównymi powodami braku zaufania są: brak kwalifikacji, chęci współpracy oraz otwartej komunikacji.

Skutkiem braku zaufania jest natomiast chęć zmiany miejsca pracy. Innym efektem może być niechęć do pracy po godzinach oraz gorsza efektywność.

Jak pracować w zespole?

Budowanie zaufania to proces długotrwały, wymagający elastyczności i otwartości na propozycje innych. Pracując w zespole trzeba pamiętać, że liczy się zdanie każdego z jego członków. Nie wolno więc przypisywać sobie zespołowych zasług, czy wywyższać się. Warto chwalić współpracowników i doceniać ich wkład we wspólne działania.

Choć wydaje się to banalne, zaufanie może zwiększyć także zapamiętanie imion oraz tego, o czym mówią współpracownicy, nie tylko w sprawach służbowych, lecz także odnośnie zainteresowań, poglądów wspólnych dla obu stron. Nawiązując do zapamiętanych informacji można budować relację.

Ważne także, by być konsekwentnym w tym, co się robi i mówi. Jeżeli obiecasz, że komuś pomożesz, nie udawaj, że tego nie pamiętasz, a kiedy okaże się, że nie możesz tego zrobić, poinformuj odpowiednio wcześniej, by współpracownik nie miał problemów. Nie tylko mów, lecz także rób. Twoje słowa muszą iść za czynami i odwrotnie. Warto tego pilnować, zarówno kiedy budujemy zaufanie w miejscu pracy, jak i w momencie, gdy je utrzymujemy.

Warto być również szczerym, skupiać się na pozytywnych cechach kolegów z zespołu i o nich mówić, nie wdawać się w plotki i oczywiście nie donosić na innych. Donosicielstwo postrzegane jest bardzo negatywnie i stoi w opozycji do zaufania.

Zaufanie w turkusowej organizacji

Praca w zespole jest szczególnie ważna w turkusowej organizacji, gdzie decyzje podejmują pracownicy w samoorganizujących się zespołach. Dowiedz się więcej jak powinny przebiegać spotkania.

Relacje między pracownikami są partnerskie. Rezygnuje się ze współzawodnictwa na rzecz współpracy. Pracownicy pomagają sobie wzajemnie i wspierają się w pracy nad projektami. Nie ma stanowisk, ludzie odnoszą się do siebie z szacunkiem, akceptując odmienne poglądy.

W takiej organizacji rezygnuje się także z kontrolowania, kierując się zasadą, że każdy jest odpowiedzialny za swoje działania i stara się, aby wykonać powierzone mu zadanie jak najlepiej. Jeśli popełni błąd, ponosi za to odpowiedzialność i stara się go naprawić. Partnerstwo i odpowiedzialność są zaś podstawą do zbudowania zaufania.

Zachowania sprzyjające budowaniu zaufania

Istnieje kilkanaście wskazówek, które pomagają budować zaufanie.

Nazywaj rzeczy po imieniu. Posługuj się prostym i zrozumiałym językiem. Nie przeinaczaj faktów. Informuj, jakie jest twoje stanowisko w danej sprawie. Bądź uczciwy. Mów prawdę. Nie manipuluj ludźmi, nie wypaczaj prawdy. Nie stwarzaj fałszywego wrażenia. O otwartej i szczerej komunikacji więcej przeczytasz tutaj.

To zachowanie opiera się na zasadach respektu, uprzejmości, uczciwości i grzeczności. Brak szacunku jest powszechnie odbierany jako nieuprzejmość i stanowi wielki problem zarówno w pracy jak i w domu.

Bądź autentyczny i rzetelny i mów prawdę w taki sposób, by ludzie mogli ją zweryfikować. Nie twórz tajemnic, staraj się być otwartym i szczerym w swoich zamiarach.

Kiedy zbłądzisz, załatw to jak należy. Przepraszaj prędko. Napraw, gdy to możliwe. Zrekompensuj działaniami. Okaż pokorę. Nie staraj się tego ukryć, lecz weź winę na siebie.

Hojnie okazuj uznanie. Doceniaj wkład innych w dokonania. Mów o innych ludziach tak, jakby byli obecni. Reprezentuj tych, którzy są obecni i nie mogą przemówić w swojej sprawie. Nie obgaduj innych za ich plecami. Nie ujawniaj poufnych informacji o innych.

Wykazywanie się rezultatami jest sposobem przekonywania sceptyków. To sposób szybkiego budowania zaufania w relacjach, zyskiwania swobody i możliwości wyboru. Dbaj o historię osiągniętych rezultatów, rób rzeczy właściwe, działaj i wypełniaj to, do czego zostałeś przeznaczony. Realizuj rzeczy na czas i trzymaj się budżetu. Nie obiecuj za wiele i nie rób za mało. Nie usprawiedliwiaj tego, czego nie zrobiłeś.

Doskonalenie opiera się na zasadach nieprzerwanego wzrostu, uczenia się i zmian. Kiedy ludzie widzą cię jako osobę, która nieustannie się uczy, rozwija i odnawia – albo twoją organizację jako taką, która się rozwija, doucza, odnawia – nabierają zaufania do twojej zdolności sprostania wyzwaniom.

Podchodź do trudnych spraw bezpośrednio. To przenosi się na szybkość i koszty. Wyjaśnianie niepowodzeń pozwala na szybsze osiągnięcie rezultatów i wykazanie się kreatywnością i możliwościami. Prowadź rozmowy odważnie, nie bój się wyrażać swojego zdania. Nie unikaj prawdziwych problemów, prędzej czy później wrócą one do ciebie ze zdwojoną siłą.

Ujawniaj i wyjaśniaj swoje oczekiwania. Nie zakładaj z góry, że oczekiwania są jasne i takie same po obu stronach. Rozmawiaj o nich i uzasadniaj je. Nie bój się negocjować, gdy zajdzie taka potrzeba. Nie zawódź oczekiwań.

Wymagaj odpowiedzialności od siebie i innych. Przyjmuj odpowiedzialność za rezultaty. Komunikuj jasno. Nie uchylaj się i nie wymiguj od odpowiedzialności. Nie wytykaj palcem i nie obwiniaj innych, gdy coś idzie źle.

Posłuchaj, zanim się odezwiesz. Postaraj się zrozumieć. Odkryj, jakie zachowania są najważniejsze dla ludzi, z którymi pracujesz. Nie zakładaj, że wiesz, co jest dla drugiej strony najważniejsze. Nie zakładaj, że znasz wszystkie odpowiedzi – lub wszystkie pytania.

Jest to najszybszy sposób do zbudowania zaufania w każdej relacji. Czy zobowiązania są jawne czy domyślne mają ogromny wpływ na szybkość działania i koszty. Niedotrzymywanie ich powoduje rodzenie się wątpliwości, podejrzeń, cynizmu i nieufności. Dotrzymywanie zobowiązań rodzi natomiast nadzieję i entuzjazm, zawierzenie i zaufanie, które wspomagają osiąganie rezultatów.

Zamień „zaufanie” z roli rzeczownika w rolę czasownika. Podczas gdy inne zachowania pomagają ci stać się człowiekiem lub liderem bardziej godnym zaufania, to zachowanie pomoże ci stać się liderem bardziej „ufającym”. Nie tylko buduje ono zaufanie, ale wzmaga ufność. Przeciwieństwem jest nieufność, która stanowi przyczynę ogromnych kosztów w organizacjach.

Co jeszcze można zrobić, by zbudować zaufanie?

W ankiecie EY 67% badanych podkreśliło, że nic tak nie buduje zaufania jak dotrzymywanie obietnic przez pracodawcę. Ważne jest także bezpieczeństwo zatrudnienia, transparentność informacji oraz sprawiedliwe wynagrodzenie. Wszystkie wymienione tu czynniki leżą po stronie pracodawcy. W turkusowej organizacji łatwiej jest je spełnić, choć jak w każdym innym przypadku wymaga to dużych nakładów pracy, wytrwałości i zaangażowania.

Czytaj więcej o turkusowej organizacji:

Otwarta komunikacja w turkusowej organizacji

Teoria ograniczeń a turkusowa organizacja

Transparentność turkusowego przedsiębiorstwa

Na podstawie: pulshr, EY, „The Speed Of Trust” Covey, Merrill